یکی از نیازهای ضروری توسعه کشور، تمرکز زدایی از کلانشهرها و مراکز کنونی جمعیتی است. در حال حاضر در کشور شهرهای تهران، مشهد، اصفهان، تبریز، کرج، شیراز و اهواز از مهمترین و بزرگترین کلانشهرها محسوب می شوند که با چند میلیون نفر جمعیتی بیشترین امکانات توسعه ای را نیز در خود و مناتطق حومه ای خود جای داده اند. و این موضوع باعث محروم ماندن بسیاری دیگر از مناطق دورتر از امکانات و زیرساخت های توسعه ای شده است که سبب مهاجرت جمعیت از روستاها و شهرهای کوچکتر به این کلانشهرها می شود.
جهت تمرکززدایی از این مراکز و توزیع عادلانه امکانات در همه بخش های کشور ضرورت ایجاد استان هایی جدید در دیگر مناطقی که علی رغم برخورداری از ظرفیت ها و ضرورت های توسعه یافتگی، به دلیل عدم دریافت توجه کافی محروم باقی مانده اند، احساس می شود.
بی شک یکی از استان هایی که هم به لحاظ وسعت و هم به لحاظ جمعیت زیاد و هم به لحاظ توسعه نامتوازن (تمرکز همه امکانات در مرکز و محرومیت بقیه مناطق) ضرورتاً باید مورد تقسیم قرار گیرد، استان خراسان رضوی است.
خراسان رضوی با بیش از 6 میلیون نفر جمعیت و 28 شهرستان به راحتی می تواند به 3 استان کوچکتر تقسیم گردد.
بهترین مراکز پیشنهادی برای استان های جدید هم به لحاظ موقعیت جغرافیایی و هم به لحاظ امکانات و زیرساخت های موجود توسعه و هم به لحاظ پراکنده شدن توزیع امکانات در مناطق محروم تر، شهرستان های سبزوار و تربت حیدریه محسوب می شوند.
در زیر نقشه پیشنهادی استان خراسان غربی به مرکزیت سبزوار شهر دیرینه های پایدار و ریشه فرهنگی خراسان را مشاهده می کنید که نشان می دهد سبزوار هم به لحاظ مرکزیت جغرافیایی و هم امکانات زیرساختی نظیر فرودگاه و جاده های اصلی و مسیرهای ریلی بهترین گزینه برای تشکیل استانی جدید در شمال شرق ایران و غرب خراسان رضوی است.
برای استانی که به مرکزیت سبزوار تشکیل بشود، اسامی دیگری نظیر استان بیهق، استان سربداران، استان ترشیز و بیهق، استان سبزوار، استان ساسویه آباد و ... نیز پیشنهاد می شود.
