با فراهم شدن اغلب شرایط ایجاد دو استان جدید در شمال شرق ایران، احتمال تقسیم قریب الوقوع خراسان رضوی و تأسیس استان های خراسان غربی به مرکزیت سبزوار و خراسان مرکزی به مرکزیت تربت حیدریه در نیمه نخست سال 99 قوت گرفته است.
این دو استان جدید که از ویژگی های مهمی نظیر جمعیت بالای 500 تا 800 هزارنفر، شریان های مهم ارتباطی و فرودگاه فعال، مراکز مهم اقتصادی و صنعتی، پیشینه تاریخی و هویتی اصیل و معتبر، تمرکز مراکز مهم دانشگاهی برخوردارند و از همه مهمتر فاصله استاندارد را از مراکز فعلی استان های کشور به جهت کاهش تمرکزگرایی بر کلانشهر مشهد و شهرهای اقماری آن دارند، با چند استان دیگر کشور و یا حتی با کشور افغانستان نیز دارای مرزهای داخلی و خارجی هستند.
برای استان خراسان غربی نام های دیگری نظیر استان بیهق، استان سربداران و استان آفتاب نیز در نظر گرفته شده است.
استان خراسان غربی به مرکزیت شهرستان سبزوار در غربی ترین مرز خراسان امروزی با شهرستان های سبزوار، کاشمر، بردسکن، جوین، جغتای، خلیل آباد، کوه سرخ، جغتای، خوشاب، ششتمد و داورزن تشکیل می شود.
استان خراسان مرکزی نیز به مرکزیت شهرستان تربت حیدریه با شهرستان های تربت حیدریه، تایباد، گناباد، باخرز، خواف، فیض آباد، کدکن، تخت جلگه و رشتخوار تشکیل می گردد.
